175. "Z otchłani" - Martyna Senator || RECENZJA

Mam wrażenie, że w chwili, gdy pękło mi serce, cała rozpadłam się na pół. Jedno oko pragnie po raz kolejny ujrzeć jego roześmianą twarz, a drugie nie chce go więcej widzieć. Jedno ucho tęskni za jego czułym szeptem, a drugie żałuje, że nie jest głuche. Dolna warga marzy o tym, aby przygryzł ją tak, jak kiedyś, a górna brzydzi się jego dotyku. Nawet moje ręce zdają się działać według dwóch różnych scenariuszy. Prawa zaciska pięść i wykazuje gotowość do ataku, a lewa wyciąga białą flagę.

Tym razem główną bohaterkę jest Kasia (mieliśmy okazję ją poznać w Z popiołów jako najlepszą przyjaciółkę Sary). Kasia pracuje w korporacji, studiuje i wiedzie spokojne życie u boku swojego chłopaka Adama. Do czasu... Kiedy dowiaduje się, iż chłopak ją zdradził, jej cały dotąd poukładany świat rozpadł się na milion drobnych kawałków. Zrozpaczona, załamana, pogrążona w zadumie, próbuje poukładać sobie to, co się wydarzyło. Jednak nie jest łatwo. Zatraca się w nieustannym oglądaniu melodramatów, nie dopuszczając do siebie myśli, iż mogłabym jeszcze raz komuś zaufać. Jednak, kiedy za sprawą swojej przyjaciółki Mirki poznaje Szymona (dziennikarza z lazurowymi oczami), jej życie zmienia się diametralnie. Ale nie tylko jej życie ulega metamorfozie. Życie Szymona, również przechodzi transformacje. Mimo początkowego założenia, że będą tylko i wyłącznie przyjaciółmi, kiełkujące pomiędzy Kasią i Szymonem uczucie, domaga się uwolnienia. Jednak czy Kasia, da szansę Szymonowi? Czy będzie w stanie mu zaufać? A co jeśli Kasia dowie się, iż Szymon skrywa tajemnicę? Jak na nią zareaguje Kasia?

Jak ja uwielbiam wykreowane postaci przez Martynę. Mają w sobie coś tak magicznego, że nie sposób ich nie polubić i co najważniejsze są autentyczni, ludzcy, tacy jak my. Bez najmniejszego problemu możemy się z nimi utożsamić, posiadają wady i zalety, dostarczają niesamowitych wrażeń, pozostają w naszych głowach na długo. Zacznę od Szymona. Achhh ten Szymon.❤ No dobra, ale Michałowi z Z otchłani, nadal jestem wierna, bowiem to On pierwszy podbił moje serce, niemniej jednak Szymon, również w nim zagościł (kto by się nie zachwycił jego lazurowymi oczami i dżentelmeńską osobowością!❤). Martyna Senator posiada niebywały talent do tworzenia niesamowicie intrygujących, pięknych i zarazem z wrażliwą duszą bohaterów męskich. Tajemnica jaką skrywa Szymon absorbuję odbiorcę, a kiedy (w końcu) zostaje ujawniona, wydawać by się mogło, że to już koniec! Ale nie, nie, nie! Na dokładkę otrzymujemy coś jeszcze! Coś, co tylko i wyłącznie utwierdziło mnie w przekonaniu, iż Szymon jest dojrzałym, mądrym mężczyzną i jak tu się nim nie zachwycać?

Kasia zaś, miała twardy orzech do zgryzienia. Długoletni związek rozpada się z dnia na dzień i wydawać by się mogło, że nie będzie w stanie odbudować swojego życia. Na całe szczęście ma przy swoim boku wspaniałe przyjaciółki, które są niezastąpione i zawsze służą dobrą radą. Zaś później pojawia się ON! A wszystkie smutki i żale odchodzą w zapomniane.

Bardzo mi się podobało, iż Martyna wkomponowała w tę część postać Sary i Michała ❤ (mimo, iż było go akurat było dość mało i nie mogłam, aż tyle powzdychać, ale był!), dzięki temu, obie części tworzą wspólną, spójną całość, a bohaterzy z poprzedniego tomu, nadal żyją tą historią i nie odchodzą w zapomniane.

Czytając Z otchłani, doświadczyłam całej gamy różnorodnych emocji, począwszy od smutku, przygnębienia i żalu, skończywszy na euforii, błogim spokoju i zachwycie. To co lubię w książkach najbardziej i to co tutaj również się pojawiło, to narracja prowadzona z dwóch perspektyw. Wydarzenia przeplatają się. Raz widzimy świat oczami Kasi, zaś obserwuje wydarzenia oczami Szymona. Zarówno Kasia, jak i Szymon wówczas stają  się nam bardzo bliscy. Dogłębnie możemy poznać  ich myśli, uczucia i pragnienia.

Wątek miłosny wykreowany przez Martynę Senator jest tak delikatny, subtelny i sensualny, że nie sposób go nie pochwalić. Martyna o miłości piszę naprawdę pięknie! Uczucie eksplodujące pomiędzy Kasią, a Szymonem rozwija się sukcesywnie i stopniowo, a jego tempo jest odpowiednie.

 

Język jakim operuje Martyna Senator jest wyjątkowo lekki i bogaty. Autorka z  niebywałą lekkością i swobodą buduję szczere, naturalne i dynamiczne dialogi. Nie zapomina o emocjach i co najważniejsze porusza duszę czytelnika, zaś czytanie całości jest niesamowitą przyjemnością!

Myślę, że jeszcze dużym plusem niniejszej publikacji, jest to, iż skrywa ona w sobie niesamowicie wiele pięknych cytatów! Nie jestem w stanie ich zliczyć, ale jestem pewna i niejeden raz będę zaglądać do tej książki, aby rozgrzać serce, słowami Martyny! ❤

Reasumując Z otchłani to niesamowicie piękna historia, nie tylko o miłości oraz przyjaźni, ale także o próbie podniesienia się po zdradzie, smutnych końcach i cudownych początkach. Historia rozgrzewająca serce, jak i uświadamiająca, iż po burzy zawsze wychodzi słońce. Ponadto jest to historia z nutą intrygującej tajemnicy, pięknym wątkiem miłosnym, a także ze spektakularną studnią cytatów! Gorąco polecam! ❤

Najlepsza książka przeczytana w lutym!

Tytuł: Z otchłani

Autor: Martyna Senator

Wydawnictwo: Czwarta strona

Ilość stron: 328

Oprawa: Miękka ze skrzydełkami

Za możliwość przeczytania książki, serdecznie dziękuję Autorce! ❤