5. Dziewczyna, która przepadła - Katarzyna Misiołek | Recenzja

Tytuł: Dziewczyna, która przepadła

Autor: Katarzyna Misołek

Wydawnictwo: Muza

Ilość stron: 464

Oprawa: Miękka

Monika młoda kobieta, mężatka, pracująca w bibliotece. W sylwestrowe popołudnie wsiada do samochodu nieznajomego mężczyzny, który poprosił ją o pomoc – mówiąc: „Proszę wezwać karetkę, chyba mam zawał, niech się pani pośpieszy!” Tego dnia jej życie zamieniło się w koszmar… Więziona przez niezrównoważonego emocjonalnie mężczyznę – Józefa, poniżana psychicznie, gwałcona, kopana, wyśmiewana przez niemal osiem lat… Pozostawiana często na długie godziny, dni sama bez jedzenia i picia. Niemająca prawa głosu, ani żadnego wyboru.

„Czuć nieograniczoną władzę nad drugim człowiekiem, to niemal stawiać się w roli Boga. Mogę z tobą zrobić wszystko, rozumiesz? To ja decyduję o tym, czy jutro w ogóle się obudzisz! Ja i tylko ja! Wyobrażasz sobie, jakie to fantastyczne uczucie?!”

Każdy dzień Moniki, jest pełen bólu, rozpaczy i desperacji... Wraz z Moniką przeżywamy chwile pełne smutku, zwątpienia i nadziei... Jej koszmar dobiega końca kiedy Józef umiera na zawał...

„Kiedy zwabił mnie do swojego samochodu, udawał, że ma zawał. Kilka lat później właśnie zawał odebrał mu życie…”

Z ostaje odnaleziona przez syna Józefa i wraca do domu... Powrót Moniki do rodziny to początek jej „nowego” życia. Dziewczyn musi odnaleźć się i przystosować do wszystkich zmian, które nastąpiły w przeciągu niemal ośmiu lat... Czy będzie w stanie rozpocząć „nowe” życie? Czy podniesie się po traumie, którą przeżyła?

"Trauma, którą przeżyłam, z pewnością gdzieś tam we mnie tkwi, czekając na sposobność, żeby się ujawnić. Jest jak woda pod cieniutką taflą lodu – wystarczy małe pęknięcie i wydobędzie się na zewnątrz."

Niestety nie da się cofnąć czasu… Monika odmieniona nie tylko psychicznie, ale też fizycznie nie potrafi poczuć gruntu pod nogami... Jej młodsza siostra Magda ma męża i córeczkę… kochanek napisał bestsellerową powieść… a najdroższy mąż spodziewa się bliźniaków z inną kobietą…

Dziewczyna, która przepadła jest podzielona na pięć części. W pierwszej dowiadujemy się jak Monika znalazła się w samochodzie Józefa. Druga część przerażający, makabryczny obraz okrutnego traktowania dziewczyny przez jej kata. Te strony czytamy z ogromy bólem, żalem i współczuciem. Pozostałe części natomiast, to opis powrotu Moniki do domu, jej relacje z rodzicami, siostrą. To „nauka” nowego życia.  Ta książka to zdecydowanie monumentalny wulkan emocjonalny. Historia mrozi krew w żyłach. Pobudza czytelnika do przemyśleń, rozważeń i refleksji, jednocześnie sprawiając, że w rzeczywistości i tak jesteśmy bezsilni wobec takich ewentualność... Mimo tego jestem ogromnie usatysfakcjonowana, że takie powieści powstają. W ten sposób można „uczulić” społeczeństwo względem takich sytuacji i pobudzić w nich więcej ostrożności. Nikt z nas nie jest w stanie przewidzieć, co może nas spotkać... A to co spotkało Monikę bez dwóch zdań czyta się z zapartym tchem. Chociaż dysponujemy tą świadomością, iż jest to fikcja literacka, to historia ta jest do bólu tak prawdziwa i rzeczywista, jednocześnie dająca czytelnikowi do myślenia, iż takie sytuacje mogą przydarzyć się każdej kobiecie...

Zdecydowanie godna uwagi! Od tej pozycji bije porywająca realność, która momentami aż napawała lękiem – ale to jest takie ekscytujące, że nie można się od tej książki oderwać! Mam nadzieję, że moja recenzja zachęciła Was do sięgnięcia po Dziewczyna, która przepadła.