Blog z recenzjami książek z różnej półki.: 504. "Serce z kamienia"

niedziela, 22 marca 2020

504. "Serce z kamienia" - Katarzyna Misiołek || RECENZJA

"Teraz marzę tylko o tym, żeby przeżyć kolejny dzień, tydzień, miesiąc. Żeby radzić sobie z życiem, które nagle wymknęło mi się spod kontroli. Kiedyś było moje, starannie wyreżyserowane, wymarzone".

Kiedy Weronika mama uroczych bliźniaczek, kobieta, która prowadzi bloga o macierzyństwie, organizuje sesje zdjęciowe i cały czas żyje w biegu dowiaduje się, że za dziewięć miesięcy ponownie zostanie mamą wpada w panikę... W mężu trudno jest jej znaleźć oparcie, gdyż ten więcej czasu spędza poza domem i wyjeżdża w delegacje służbowe. Wszystko jest na głowie Weroniki. Czy kobieta poradzi sobie z domowymi obowiązkami, prowadzaniem bloga, opieką nad bliźniaczkami i nowym domownikiem? A może codzienność ją przerośnie i wprowadzi w stan beznadziei, a nawet depresji?

"Serce z kamienia" to najnowsza powieść autorstwa Katarzyny Misiołek. Autorka zaprasza czytelników do świata kobiety, matki, żony i blogerki. Kobiety, która stara się w pełni wywiązywać z każdej swojej roli. Momentami jest trudno, nawet ciężko, ale największym ciosem okazuje się być informacja o kolejnej ciąży. Weronika nie planowała tego dziecka...

Katarzyna Misiołek przedstawiła życie kobiety, która żyje w biegu. Weronika to osobowość zdeterminowana, kreatywna, ale także zmęczona tym, że wszystko spoczywa na jej barkach. Mąż więcej czasu spędza w biurze, poza domem, w rozjazdach. Tylko chwilami jest obecny w życiu córek. Ciągle ma pretensje, jest nadąsany. Nie polubiłam go.

Przyznam szczerze, że miałam nieco inne wyobrażenie o tej historii. O samej depresji poporodowej (w mojej ocenie) jest zbyt mało opowiedziane. Całą historię zdominował etap oczekiwania na potomka. Obserwujemy codzienność Weroniki, jej próby przyzwyczajanie się do tego, że już niebawem po raz kolejny zostanie mamą. Poznajemy jej przyjaciółki, rytm dnia, przyglądamy się kłótnią z mężem. Katarzyna Misiołek skupiła się również na życiu Weroniki pod presją, oceną innych - nie zawsze pozytywną. I chociaż historia ma swój wydźwięk, a Weronika otwarcie mówi o tym, że trudno jest jej pokochać syna, widzi, że bliźniaczki są zazdrosne, to zabrakło mi szerszego przedstawienia czym tak naprawdę jest depresja poporodowa. Zabrakło mi sukcesywnego wpadania w marazm i niechęć. Uważam, że to wszystko zadziało się za szybko...

"Serce z kamienia" to opowieść o trudach codzienności, o tym, że życie potrafi w najmniej oczekiwanym momencie zweryfikować nasze plany i marzenia. O macierzyństwie i małżeństwie, jego cieniach i blaskach. Polecam w szczególności mamom. Ta książka na pewno bardziej trafi do Was.