Blog z recenzjami książek z różnej półki.: 549. "Negatyw szczęścia: Inizio" - Ludka Skrzydlewska || RECENZJA PRZEDPREMIEROWA

poniedziałek, 20 lipca 2020

549. "Negatyw szczęścia: Inizio" - Ludka Skrzydlewska || RECENZJA PRZEDPREMIEROWA

Mediolan. Arogancki Włoch. Polka o niewyparzonym języku
i romans w domu mody!

Ludka Skrzydlewska zaprasza czytelników do świata dwudziestoczteroletniej Saszy, która rozpoczyna nowy etap w swoim życiu. Kobieta przeprowadza się do Mediolanu, by tam podjąć pracę, jako asystentka fotografa w domu mody Di Volpe. Jednak nie czuje podekscytowania, ale ponure przeświadczenie, że nie powinno jej tutaj być, bowiem propozycja pracy wychodzi od jej wiecznie nieobecnej matki. Na miejscu poznaje Alessandra, Włocha, który nie robi na niej dobrego wrażenia. Niby jest przystojny, ale od samego początku daje się poznać, jako pewny siebie, gburowaty i nieuprzejmie flirciarz.

Czy mimo wszystko Saszy uda się porozumieć

z synem właścicielki domu mody?

A co jeśli z czasem okaże się, że intrygi w świecie mody

zaczną zagrażać młodej fotografce?

Czy wtedy Alessandro jej pomoże?

Świetna, niebanalna, z subtelnie rozwijającymi się wydarzeniami, obfitująca w wiele wrażeń, a nade wszystko wciągająca niczym ruchome piaski. Taka właśnie jest najnowsza książka Ludki Skrzydlewskiej, która stanowi pierwszy tom dylogii.

"Moje życie przypominało obecnie białą kartkę, którą dopiero miałam zapisać".

Sasza okazała się być świetną, twardo stąpającą po ziemi i zadziorną bohaterką, którą bardzo polubiłam. Kibicowałam jej od samego początku i żywiłam nadzieje, że uda się jej odnaleźć w Mediolanie, w domu mody, z dala od rodzinnego miasta. Autorka świetne uchwyciła jej stan umysłu, wewnętrzne wahania i dylematy. Za sprawą pierwszoosobowej narracji mogłam w pełni zżyć się z Saszą, poznać jej myśli, uczucia oraz wątpliwości. Z kolei Alessandro to zdecydowanie mężczyzna, na którego punkcie można stracić głowę. Przystojny Włoch, który wie, jak poprowadzić rozmowę z kobietą, by ta była zafascynowana jego osobą. Potyczki słowne Saszy i Alessandra wywoływały szczery uśmiech na mojej twarzy. W ich relacji nie zabrakło chemii, która jest autentycznie wyczuwalna.

Zdecydowanie nie polubiłam matki Saszy, kobiety, która w imię kariery porzuciła swoje dziecko, a później, po latach nieobecności nagle przypomina sobie o istnieniu Saszy i zaczyna ingerować w jej życie. Saszy trudno było porozumieć się z rodzicielką, zbudować relacje, a tym bardziej zrozumieć wybór, którego dokonała. W takich momentach było mi jej naprawdę szkoda i miałam ogromną ochotę ukryć Saszę w swoich ramionach. Pocieszyć i dodać otuchy.

REASUMUJĄC: Autorka stworzyła powieść, którą wypełnia wiele ciekawych wątków. Mamy tutaj nowy start, próbę odnalezienia się w nowym miejscu, nawiązywanie nowych znajomości, pracę pod okiem świetnego fotografa, naukę języka włoskiego, chemię pomiędzy głównymi bohaterami, lekki niepokój związany z konfrontacją z rodzicielką oraz intrygi, które pojawiają się nieoczekiwanie. Wszystko to tworzy ciekawą, intrygującą oraz elektryzującą historię, od której nie sposób się oderwać. Serdecznie polecam!