149. "Porachunki" - Wojciech Krusiński || RECENZJA

Tytuł: Porachunki

Autor: Wojciech Krusiński

Wydawnictwo: goodstory.pl

Ilość stron: 144

Ebook

Porachunki – Wojciech Krusińskiego to historia dwunastoletniego Adama, który od dłuższego czasu marzy o tym, aby być taki, jak superbohaterowie z komiksów. Bardzo chciałby pomagać słabszym, ratować ich z opresji, trudnych sytuacji, a także walczyć ze złem. Kiedy pewnego dnia dostrzega, jak dwóch starszych od niego chłopaków – Wodzu i Szef, znęca się na jego koleżanką z klasy – Marią, bez chwili zastanowienia, decyduje się ruszyć jej na pomoc. Jednak nie zdaje sobie sprawy z tego, iż przemoc ze strony Wodza i Szefa zostanie skierowana również na niego... Pobity i upokorzony Adam, nie jest w stanie pogodzić się z ciosem jaki otrzymał od swoich oprawców. Decyduje się na odważny krok – zemsta. Sukcesywnie i stopniowo zaczyna realizować swój plan. Jednak z czasem skrupulatnie zaplanowany plan zaczyna wmykać się spod kontroli. Na domiar tego nie tylko Adam znajduje się w niebezpieczeństwie, ale także jego najbliżsi...

Wojciech Krusiński napisał wartością publikację, poruszającą ważny i jednocześnie trudny temat – przemoc. Co raz częściej i coraz głośniej mówi się o przemocy. Nie tylko przemocy psychicznej ale i tej fizycznie. Ofiarą może być każdy – dziecko, żona, matka, syn, ojciec. Podobnie jak oprawcą. Tutaj spotykamy się z przemocą względem słabszego i młodszego. Sam obraz przemocy, znęcania się nad dwunastolatkiem i jego koleżanką, został bardzo wyraziście nakreślony. Możemy w pełni wczuć się w sytuację Adama, wspierać go i mu kibicować. 

Z niektórymi rzeczami człowiek pozostaje sam. 

I nigdy z nikim nie może się z nimi podzielić.

Biorąc pod uwagę kreacją bohaterów, to jest nienaganna. Zarówno oprawcy jak i ofiary przemocy dogłębnie ukazują, co czują osoba, jak się zapatrują na to co wokół się nich dzieje. Ujęła mnie przyjaźń pomiędzy Adamem i Karolem i ich wspólna pasja względem superbohaterów. Waleczna postawa Adama jest również godna uwagi, niemniej jednak sądzę, iż w takich sytuacjach dwunastolatek, powinien powiadomić kogoś dorosłego, iż jest ofiarą przemocy, i że starsi koledzy mu nie dają spokoju, a nie to zatajać i obmyślać plan zemsty. Co za tym idzie, ten element, daje do myślenia i powoduje chwilę zadumy, co my sami byśmy zrobili w takiej sytuacji.

Na zaledwie stu pięćdziesięciu stronach Autor w prosty sposób ukazał obraz przemocy, który bez wątpienia skłania do refleksji. Nie zapomniał także o emocjach, dynamicznych i naturalnych dialogach, wartkiej akcji i ciekawym pomyśle na fabułę. Całość napisana jest bardzo lekkim i plastycznym językiem. Krótkie rozdziały potęgują akcję, przez co całość czyta się bardzo szybko. 

Sądzę, iż zakończenie jest adekwatne do całokształtu, i że w rezultacie Adam, zdał sobie sprawę z tego, iż jego plan nie był korzystny i spowodował wiele złego, niemniej jednak była to dla niego ważna lekcja i, gdyby mógł cofnąć czas to z pewnością postąpiłby w zupełni inny sposób.

Polecam. Warto przeczytać. :)

Za możliwość poznania tej historii dziękuję Autorowi.