Blog z recenzjami książek z różnej półki.: 552. "Ten jedyny" - Izabela M. Krasińska || RECENZJA PRZEDPREMIEROWA

niedziela, 26 lipca 2020

552. "Ten jedyny" - Izabela M. Krasińska || RECENZJA PRZEDPREMIEROWA

"Miłość osłabia. Czyni nas delikatnymi, odziera z pancerza ochronnego, jaki dawała samotność. Kiedy szczerze kochamy, zapominamy o sobie i stajemy się łatwym celem do zranienia".

Pamiętacie Joasię i Jakuba z "Najlepszej przyjaciółki"? Pamiętacie, w jaki sposób zakończyła się ich historia? Teraz przyszedł czas na kontynuację. Strata, ból, złość, niedowierzanie. Takie emocje towarzyszyły bohaterom, po tragicznych w skutkach wydarzeniach. Nie byli w stanie odbudować tego, co ich połączyło. Fundamenty ich miłości mocno i wyraźnie popękały. Szczególna więź zrozumienia i wsparcia odeszła w zapomniane. Zastąpiła ją wątpliwości, podejrzliwość, rezerwa i strach... Wspólnie zdecydowali, że lepiej będzie, jak każde z nich pójdzie w swoją stronę. Po dwóch latach od rozstania Joanna powoli godzi się z przeszłością. Z kolei Jakub cieszy się nowym związkiem. Jest przekonany, że wreszcie odnalazł radość życia i pełnie szczęście. Jedno spotkanie z byłą ukochaną sprawia, że mężczyzna staje przed poważnym dylematem.

Czy Jakub będzie wierny swojej nowej partnerce?

A może spróbuje odbudować to, co łączyło go z Joanną?

Czy po traumatycznych doświadczeniach
można zbudować szczęście na nowo?

A może tragiczne wydarzenia z przeszłości
już na zawsze będę dzielić Joannę i Jakuba?

Izabela M. Krasińska oddaje w ręce czytelników mądrą, poruszającą, nieprzewidywalną i zaskakującą historię, która wyraziście pokazuje, że decyzje, które podejmujemy w ciągu naszego życia potrafią dać radość, ale także potrafią nieść ze sobą szereg bolesnych i tragicznych w skutkach konsekwencji. Potrafią doprowadzić do stoczenia się na samo dno, a także do nieodwracalnej zależności od drugiej osoby.

"Nie potrzebuję pocieszenia, bo pociesza się cierpiących. Nie chcę litości, bo na nią nie zasługuję. Nie mam prawa prosić o wybaczenie, bo tego, co zrobiłam, nie da się wybaczyć".

"Ten jedyny" to opowieść ujmująca, poruszająca wiele ważnych tematów, o których w życiowym pędzie często zapominamy - niepełnosprawność, bezdomność, alkoholizm, czy bezpłodność. To tylko kilka z kluczowych kwestii, które przedstawia Izabela M. Krasińska w swojej najnowszej książce. "Ten jedyny" to również opowieść uświadamiająca, a także intrygująca. Od samego początku miałam nadzieję, że w życiu bohaterów pojawi się słońce i wspólnymi siłami zaczną budować nowe życie. Razem. Wspierając się, będą dla siebie, a nie tuż obok siebie. Jakże moje zdziwienie było ogromne, kiedy w życiu Jakuba pojawiła się inna kobieta. Nie miałam pojęcia, że od tej chwili, tak bardzo zaangażuję się w losy bohaterów i z zapartym tchem będę śledzić ich losy, które (nawiasem mówiąc) obfitują w wiele zaskakujących wydarzeń!

W niniejszym tomie w przeważającej części główną rolę odgrywa Jakub. Towarzyszymy mu w jego codzienności, obserwujemy jego zachowanie, zastanawiamy się, jakiego dokona wyboru. Czy będzie szczęśliwy? A może los przygotował dla niego zupełnie inny scenariusz? Oprócz tego w powieści pojawiają się rozdziały stanowiące wpisy do pamiętnika, który prowadzi Joanna. Każdy z tych fragmentów stanowi dla niej pewnego rodzaju remedium, próbę oczyszczenia ze złych wspomnień. Możemy w pełni poznać jej uczucia, towarzyszący ból i strach. Czy Joannie uda się choć w minimalnym stopni zaleczyć rany? Czy w ogóle można pogodzić się ze stratą? O tym musicie przekonać się już sami!

"Kiedy kogoś naprawdę kochamy, pragniemy jego szczęścia bardziej niż własnego. Jeśli więc ukochana osoba ciągle przez nas cierpi, oznacza to, że kochamy nie ją, lecz ranienie jej. Mówi się, że miłość jest trudna, ze jest odwrotną stroną nienawiści, że wymaga cierpienia".

REASUMUJĄC: "Ten jedyny" to idealne zwieńczenie losów Joasi i Jakuba! Nie przypuszczałam, że autorka zafunduje im tak wiele zawirowań życiowych. W ich życiu naprawdę wiele się dzieje. Pojawia się szereg problemów, barier, trudnych decyzji i skomplikowanych wyborów. Śledzenie, w jaki sposób zmagają się z tym co przygotował dla nich los było wspaniałym doświadczeniem. Jestem przekonana, że historia ta mogłabym wydarzyć się naprawdę. A od nas samych zależy, w jaki sposób ją zakończymy. Serdecznie polecam!