Blog z recenzjami książek z różnej półki.: 581. "Czas na ciszę" - Anna Dąbrowska || RECENZJA PRZEDPREMIEROWA

piątek, 6 listopada 2020

581. "Czas na ciszę" - Anna Dąbrowska || RECENZJA PRZEDPREMIEROWA

"Ucieczka nie pomagała żyć. Nie ułatwiała zasypiania, kiedy oczy wciąż pozostawały otwarte. Ucieczka była tylko próbą zapomnienia".

"Czas na ciszę" to trzeci tom cyklu "Płomienie".

To opowieść o dziewczynie z ukulele i o chłopaku, który swoim głosem rozpalał serca tysięcy kobiet.

Oksana Font od zawsze marzyła o studiach muzycznych, ale życie dość szybko zweryfikowało jej plany. Młoda dziewczyna musi pracować na nocnej zmianie w piekarni, aby zapewnić byt swojej rodzinie. Swojemu tacie i młodszemu bratu, który zmaga się z ciężką chorobą. Oksana straciła już rodzicielkę. Teraz jest w stanie zrobić wszystko, aby nie stracić brata. Targana ambiwalentnymi emocjami postanawia wystartować w eliminacjach do popularnego programu muzycznego, a ewentualną wygraną przeznaczyć na leczenie Tomka. Nikt jednak nie przypuszczał, że w jej życiu pojawi się mężczyzna o krzykliwym wizerunku. Mężczyzna pełen mroku. Mężczyzna, który uwielbia ciszę. Czy Oksana zdoła pomóc bratu? Czy uwierzy w siebie, swoje możliwości i zawalczy o szczęście? Kim jest Kosma? Czy szczęście jest im pisane?

"Ona zasługiwała na miłość w czystej postaci, a tego nie mogłem jej zaoferować".

Cisza to spokój. Cisza pozwala zatracić się w swoich myślach. Pomyśleć. Przeanalizować. Cisza daje ukojenie. Cisza potrafi również zadać ból. Potrafi ranić, niszczyć. W ciszy zawsze można usłyszeć melodię. Ciszę potrafią zakłócać dźwięki, które nas otaczają, ale również te, które tkwią w nas samych. A jaką rolę odgrywa cisza w życiu bohaterów najnowszej powieści Anny Dąbrowskiej?

"Czas na ciszę" to zdecydowanie mój ulubiony tom z dotychczasowych książek cyklu "Płomienie". To opowieść pełna muzyki i emocji. To historia o okrutnym losie, który potrafi zadawać wiele ciosów ludziom, którzy na to nie zasługują. Ludziom, którzy powinni być szczęśliwi i spełniać swoje cele i marzenia.

Zatraciłam się w każdym zdaniu i w każdej stronie. Pokochałam bohaterów. Oksana to osobowość z pozoru radosna i swobodna. Tak naprawdę zepchnęła swoje potrzeby i marzenia na dalszy plan. Przestała o sobie myśleć. Pragnie szczęścia najbliższych. Pragnie pomóc młodszemu bratu. W tym celu decyduje się na udział w eliminacjach do programu muzycznego, który jest dla niego szansą. W ten sposób poznaje Kosmę. Mężczyznę zmiennego, samolubnego i irytującego. Mężczyznę pełnego mroku. Mężczyznę, którego nikt nie nauczył kochać. Z drugiej strony Kosma to osobowość bardzo wrażliwa. On jest artystą, którego skala głosu mrozi krew w żyłach. Czy tych dwoje jest w stanie sobie zaufać? Czy Kosma zaryzykuje i wpuści do swojego życia dźwięki? Czy cisza, której ma nadmiar od wielu lat ustąpi miejsca głosu, śmiechu i szeptu bliskiej osoby?

Doświadczenie w kreowaniu świata pełnego emocji, niesprawiedliwości, bólu, smutku, ale i radości pomogło Annie Dąbrowskiej w stworzeniu prawdziwej powieści, charakteryzującej się życiowymi prawdami, o których często zapominamy, lekkim stylem i naturalnymi dialogami. A oprócz tego tym razem Autorka zdecydowała się zaserwować niezły twist na samym końcu. Takiego finału się nie spodziewałam. Jestem ogromnie ciekawa co wydarzy się w IV tomie cyklu "Płomienie".

REASUMUJĄC: Anna Dąbrowska nakarmiła mnie emocjami, uczuciami, muzyką i słowami, które poruszają, wywołują uśmiech oraz ukłucie smutku nad losem Oksany. Z kolei Kosma podbił moje serce. Swoim śpiewem sprawiał, że Oksana płonęła, a ja wraz z nią. Mogłam sobie w pełni wyobrazić, jak wielką siłą jest dla niego muzyka. Jak wiele dla niego znaczy. I dla niej również. Bo tutaj muzyka odgrywa jedną z kluczowych ról. To ona ich połączyła. Ona sprawiła, że nawzajem hipnotyzowali się przekazem śpiewanych utworów. Ona ich wyzwala. Dawała ukojenia. Odganiała smutki. Czy szczęście na dobre zagości w ich życiu i sercach? O tym musicie przekonać się już sami. Serdecznie polecam! Przeczytajcie.