Blog z recenzjami książek z różnej półki.: 163. "Ogród Zuzanny" - Justyna Bednarek & Jagna Kaczanowska || RECENZJA PRZEDPREMIEROWA

piątek, 19 stycznia 2018

163. "Ogród Zuzanny" - Justyna Bednarek & Jagna Kaczanowska || RECENZJA PRZEDPREMIEROWA

Czasem, nie wiedzieć czemu, nasze życie przestaje być proste, zaczyna wić się i szaleć...

Tytułowa Zuzanna, samotnie wychowuje syna i aby zapewnić mu w miarę normalne życie pracuje w firmie projektującej ogrody Kozak Gardens. Mieszka w uroczej i pięknej wilii, która znajduje się w Starej Leśnej wraz z babcią Cecylią Czapicz i mamą Krystyną. Zuzanna, choć na co dzień nie pokazywała tego po sobie, czuła żal do losu. (…) Na wymarzone studia – architekturę krajobrazu – dostała się za drugim razem. Okazałą się jednak tak zdolną i pilną studentką, że rozważano, czy nie zaproponować jej asystentury, gdy była zaledwie na trzecim roku. Tym większym szokiem stała się dla wszystkich decyzja o przerwaniu nauki. Zuzanna, zawsze skryta, milcząca, nie chciała tłumaczyć wykładowcom, dlaczego rzuca studia. Jednak okres studencki wspomina z ogromnym sentymentem, bowiem przeżyła tam piękną, ale jednocześnie ulotną miłość. Wydawać by się mogło, iż już nigdy nie spotka swojego obiektu westchnień, aż gdy pewnego dnia otrzymuje zlecenie na zaprojektowanie ogrodu w wilii Jolancin. Ma go stworzyć niejakiemu Adamowi Przygockiego – miłości studenckiej. Zdeterminowana Zuzanna, decyduje się na zaskakujący projekt. Pragnie wykonać swoje zadanie w jak najlepszy sposób, więc korzystając z okazji i szansy na zmianę swojej sytuacji, postanawia za pośrednictwem sekretnej mowy roślin wyznać Adamowi swoje uczucia. Mimo początkowego rozgoryczenie, a także nasilenia się negatywnych wspomnień, Zuzanna, nie pała sympatią względem Adama. Jednak z czasem, sukcesywnie i stopniowo życiowe priorytety tych dwojga, zmieniają się diametralnie.

Ogród Zuzanny, to historia bardzo urzekająca, ciepła, skupiająca się na losach czteropokoleniowej rodziny. W bardzo piękny sposób opowiada o uczuciach przekazywanych za pomocą sekretnego języka kwiatów. Uświadamia Nam, że dawne miłości, mają szansę ożyć, nawet po długich latach rozłąki. Nie zabrakło również humoru, dynamicznych dialogów i lekkiej i intrygującej atmosfery, która powoduje, iż przez całą publikację wprost się przepływa. Na domiar tego, Ogród Zuzanny w bardzo piękny sposób obrazuje siłę przyjaźń, nie emanuje dramatyzmem i jednocześnie pozwala nam na spędzenie bardzo miło czasu podczas zagłębiania się w kolejne strony książki.

Bohaterów przez całą publikację przewija się całkiem sporo, począwszy od Zuzanny i jej najbliższej rodziny, po ekscentrycznego księdza Fąfara, gburowatego szefa – Roberta Kozaka, przyjaciółki Zuzanny - Kazię i Wiolę, walczącego o prawa zwierząt Wtorka, czy też spokojnego aptekarza. Niemniej jednak każda osobowość została bardzo ciekawie, barwnie i wyraziście wykreowana. Ujmuje swoimi wadami i zaletami, wywołuje szczery uśmiech na twarzy.

Dużym atutem tej publikacji jest również język jakim operują Autorki, który zdecydowanie należy do lekkich i jest bardzo przyjemny w odbiorze. Wiele plastycznych opisów, pozwala na pełne zaznajomienie się w otaczającej rzeczywistością. Nie musimy również zastanawiać się nad zasadnością danej sceny. Wszystko jest spójne i przemyślane, ukazane w należytych proporcjach, bez zbędnych treści, które mogłyby wprowadzić nas w stan znudzenia.

Wątek miłosny, który pojawia się między stronami tej publikacji, został wkomponowany bardzo subtelnie i ze smakiem. Tytułowa Zuzanna poznała Adama na studiach i to właśnie tam zrodziło się między nimi piękne uczucie, jednak z różnych względów, nie dane im było iść wspólnie przez resztę życia. Przede wszystkim Adam zdecydował się studia za granicą, zaś później ożenił się i przejął zarządzanie majątkiem swoich teściów. Zuzanna zaś, tak jak wcześniej nadmieniłam, porzuciła studia, a jej małżeństwo trwało bardzo krótko, jednak pozostawiło po sobie wspaniałego syna – Wojtka. Jak to w życiu bywa, los jest przewrotny i Zuzannie udaje się spotykać Adama po trzynastu latach. Mimo początkowej dezorientacji i zagubienia, wspomnienia ożywają. Zuzanna projektuje ogród dla Adama i decyduje się na przekazanie mu wiadomości za pomocą wiktoriańskiego języka kwiatów. Jednak czy Adam zrozumie ukryte przesłanie? I czy uczucie, które pomiędzy tym dwojgiem ożyje, będzie miało szansę na przetrwanie?

Z uwagi, iż jest to debiutancka książka Autorek, uważam, iż zagłębianie się w każdą kolejną stronę tej publikacji, było czystą przyjemnością. Autorki bardzo sensualnie i subtelnie wprowadziły nas w świat roślin i czteropokoleniowej rodziny. To bardzo ciepła, pełna humoru i należytego wdzięku historia nie tylko o miłości, przyjaźni i języku zwierząt, ale także między wierszami uświadamia nam, ze jesteśmy osiągnąć wszystko to czego skrycie pragniemy.

Serdecznie polecam.