Blog z recenzjami książek z różnej półki.: 353. "Tego kwiatu jest pół światu"

poniedziałek, 8 kwietnia 2019

353. "Tego kwiatu jest pół światu" - Marta Radomska || RECENZJA

"Naturalność najlepiej wychodziła mi

w kontaktach z własnym kotem".

Majka jest rozwódką. Kobieta po burzliwym zakończeniu małżeństwa z Olgierdem pragnie na nowo ułożyć sobie życie. Czy to się jej uda? Nasza bohaterka pewnego dnia przypadkowo znajduje zwłoki mężczyzny. Wkrótce okazuje się jednak, iż nieboszczykiem jest jej były mąż. Dlaczego ktoś zabił Olgierda? Czy śledztwo pomoże w odnalezieniu sprawcy?

W życiu Majki pojawia się również nowy mężczyzna, Robert. To właśnie przed nim rozwódka otwiera swoje serce. Czy rzeczywiście są sobie pisani? Majka zostaje uwikłana w kryminalną zagadkę, do tego dochodzi jeszcze poszukiwanie kluczyka, który pozwoli na poznanie ostatniej woli babci kobiety. Czy ta historia może zakończyć się happy endem? Jakie znaczenie w życiu bohaterki będą miały tatuaże i kot?

Marta Radomska oddaje w ręce czytelników zabawną historię, w której prym wiedzie Majka i jej niepowodzenie. Świat głównej bohaterki jest nieprzewidywalny oraz zaskakujący. Dodatkowe uatrakcyjnienie całej, lekko zwariowanej historii stanowi śledztwo, nieustająca niepewność z nim związana oraz spadek babci Majki. Dzięki tym elementom fabuła stała się bardzo wartka, dynamiczna i pozwoliła mi na kilka godzin oderwać się od szarej rzeczywistości. Trudno jednoznacznie określić i przewidzieć, w jaki sposób zakończy się ta historia. Dlatego też z dużym zaangażowaniem oraz ciekawością śledziłam rozwój kolejnych wydarzeń.

To moje pierwsze spotkanie z piórem autorki, ale teraz już wiem, że będę musiała nadrobić poprzednie publikacje Marty Radomskiej, która z dużą swobodną buduje wiarygodne dialogi, tworzy lekkie i barwne i przemawiającej do naszej wyobraźni opisy. Nie znajdziemy tutaj nużących i przytłaczających opisów, które mogłaby zniechęcić czytelnika do dalszego zagłębiania się w tę historię. Od pierwszej strony z ogromną przyjemnością chłonęłam każde kolejne słowo, zdanie i akapit.

Śledzenie losów Majki dostarczyło mi wiele uśmiechu. Jestem pewna, iż na Waszych twarzach również zagości uśmiech. Polecam!