Blog z recenzjami książek z różnej półki.: 532. "Gra" - Augusta Docher || RECENZJA PRZEDPREMIEROWA

wtorek, 16 czerwca 2020

532. "Gra" - Augusta Docher || RECENZJA PRZEDPREMIEROWA

„Obojętność nie wystarczy, by rozmyślać nad strategią dotarcia do jej zamkniętego na cztery spusty i kłódkę serduszka”.

Sebastian, Izabela, Marianna i Cecylia. Jedyny mężczyzna w tym gronie ― cyniczny, wyrachowany, bezwzględny. Kocha tylko jedną osobę na świecie ― siebie samego. Trzy kobiety ― różne pod niemal każdym względem: wieku, pozycji społecznej, doświadczenia. Ich losy splotą się w skomplikowany węzeł. Tę czwórkę połączy gra. Miłosna i równocześnie brutalna, pozbawiona reguł, za to pełna ostrych fauli. Zdawać by się mogło, że pierwsi odpadną z niej początkujący gracze, lecz los bywa przewrotny. Pewne jest jedno: wszyscy wezmą udział w rozgrywce na śmierć i życie.

Kto zostanie na planszy?

Gra to fanfic oparty na motywach znanej, wielokrotnie przenoszonej na ekran powieści Pierre’a Choderlosa de Laclos Niebezpieczne związki. Profanacja? Szaleństwo? Herezja? Ależ tak! Te słowa pasują idealnie także do bohaterów opisanych przez Augustę Docher. Czy odważysz się zagłębić w ten świat razem z nimi? Tylko uważaj ― Gra, jak to gra, potrafi wciągnąć i uzależnić!

[źródło]

„Gra” to niezwykle kunsztowna opowieść o parta na klasyce romansu! Augusta Docher oddaje w ręce czytelników przejmujący obraz życia pełnego intryg i praktyk manipulowania drugim człowiekiem. Manipulowania dla własnych, egoistycznych korzyści. To kompozycja zdrad, oszukiwania, skrajnej perfidii, wyrachowania i cynizmu. To powieść, w której studium uczuć - zemsta, zazdrość, pycha, a także miłość przeplata się z rujnowaniem reputacji. Każdy pojedynczy element tej, jakże zawiłej układanki, tworzy przekonujący i wyrazisty obraz, który obnaża wszystkie ludzie słabości, pragnienia oraz marzenia.

Esencją powieści są niezwykle silne charaktery. Z kolei ich współzawodnictwo w cynizmie, okrucieństwie i bezwzględności dostarcza wielu wrażeń i emocji. Bohaterowie powieści bez żadnych skrupułów i konsekwencji potrafią bawić się czyimś kosztem. Do gustu przypadło mi przedstawienie fabuły z czterech różnych perspektyw. Mamy tutaj czterech narratorów, cztery punkty widzenia. Wnikamy w myśli i uczucia Izabeli, Marianny, Cecylii oraz Sebastiana. Poznajemy co jest prowodyrem ich zachowań i działań. Próbujemy im kibicować, utożsamić się z nimi, ale... No właśnie, ale.. Nie da się. Jak przeczytacie zrozumiecie dlaczego.

Autorka misternie utkała sieć miłosnych intryg, pajęczynę zazdrości i nienawiści, zazębiającą się ze zdradami oraz namiętnością. Nie będę Was oszukiwać, ale "Gra" to literacka doskonałość, dopracowana w każdym calu. W tej książce wszystko jest przemyślane oraz doszlifowane. Podziwiam autorkę, że udało się jej przenieść korespondencję, z którą spotykamy się w "Niebezpiecznych związkach" na spójną, intrygującą oraz zapewniającą wiele emocji powieść obyczajową z elementami romansu. Zapewniam Was, że nie znajdziecie tutaj zbędnych słów, oraz wydarzeń.

REASUMUJĄC: Augusta Docher po raz kolejny stworzyła hymn pochwalny dla ponadczasowej klasyki romansu! „Gra” to niezwykle kunsztowna i brawurowa powieść ukazująca przejmujący obraz życia pełnego egoizmu, intryg, kłamstw, zdrad oraz manipulacji. Autorka z rozmysłem demaskuje jasną i ciemną stronę natury człowieka. Jestem pełna podziwu! Daj się ponieść emocjom i pozwól sobie na klasyczną ucztę zmysłów, od której nie sposób się oderwać! Gorąco polecam!