Blog z recenzjami książek z różnej półki.: 334. "Zamiana"

niedziela, 10 marca 2019

334. "Zamiana" - Rebecca Fleet || RECENZJA

"Wspomnienie uderza, eksploduje, nie pozwala się zignorować. Po tylu miesiącach starannego tłumienia i negowania uczuć wystarcza widok pozwijanych różowych płatków. Tylko tyle i znów jesteś w mojej głowie".

Caroline i Francis od dłuższego czasu zmagają się z kryzysem małżeńskim. Pewnego dnia kobieta postanawia namówić męża na wspólny tydzień na przedmieściach Londynu, by tam spróbować odbudować i scalić to, co kiedyś ich połączyło. W tym samym czasie w ich domu ma mieszkać ktoś inny. Taka niezobowiązująca zamiana. Po dotarciu do celu, kobieta dość szybko zaczyna odczuwać niepokój, lek i obawę. Zaczyna również zauważać różne rzeczy, które przypominają o kimś, o kim pragnie definitywnie zapomnieć. A kiedy znaczących nawiązań do jej dawnego życia pojawia się coraz więcej, Caroline czuje, iż osoba z jej przeszłość po raz kolejny pragnie wtargnąć do jej życia.

Chyba nie mam szczęście do thrillerów psychologicznych. Kiedyś czytałam ich więcej, teraz znacznie mniej, ponieważ za każdym razem odczuwam pewnego rodzaju niedosyt i zawód. Tutaj było podobnie. Niestety. I przyznam szczerze, że po tę książkę sięgnęłam z uwagi na okładkę, jakoś tak mnie zaintrygowała. Po zapoznaniu się z opisem stwierdziłam, że to może być naprawdę dobra historia. Jednak ponownie doszłam do wniosku, iż nie należy oceniać po okładkach (jak sama nazwa mojego bloga wskazuje) i nie powinno chwalić się dnia przed zachodem słońca (w tym wypadku opisu przez przeczytaniem książki).

Ale ogólnie nie przekreślam tej książki jako całokształtu, gdyż pojawiło się kilka kwestii, które podobały mi się i były ciekawe. W pierwszej kolejności zwrócę uwagę na podział rozdziałów, który jest znaczy. Raz obserwujemy wydarzenia „tu i teraz” czyli rok 2015 i pobyt małżeństwa „poza domem” czyli na przedmieściach Londynu. I tutaj głos autorka oddała Caroline. Reszta rozdziałów to „Dom” bądź „W domu” rok 2013, 2014 w tym momencie poznajemy nie tylko perspektywę Caroline, ale także Francis’a. Dzięki temu czytelnik poznaje to, co stało się podłożem kryzysu małżeńskiego, jakie sytuacje miały miejsce kiedyś i obecnie. Jak bohaterowie zachowywali się wtedy, a jak teraz. O czym myślą i co sadzą o sobie wzajemnie. A najbardziej poszkodowaną osobą, wśród kłopotów, niejasności, tajemnic i trudności małżeństwa jest ich syn, Eddie, którego chyba najbardziej było mi żal.

A jeśli chodzi o głównym bohaterów, to dość szybko przekonujemy się, iż Caroline jest znudzona panująca rutyną w małżeństwie i to właśnie ona stała się zalążkiem do romansu z młodszym kolegą z pracy. Z kolei Francis jest uzależnionym od leków psychoterapeutą, specjalizujący się w rozwiązywaniu problemów małżeńskich. Niestety nie specjalnie się z nimi zżyłam i trudno było mi ich polubić. Jednak wniknięcie w ich psychikę i dogłębne poznanie myli i uczuć wypadło całkiem w porządku.

Czasami się zastanawiam, jak to jest, że z biegiem lat małżeństwo staje się przykrym obowiązkiem (z uwagi na dziecko), a nie jest już przyjemnością, tak jak było na początku. Miłość nieubłaganie przechodzi we frustrację, która następnie przeradza się w rozpacz i rozczarowanie. To naprawdę przykre, ale mam nadzieję, że nie każde małżeństwo się z tym boryka.

Chciałabym napisać, że akcja mknie jak szalona i wciąga jak ruchome piaski. Nie, nie, nie! Nie tym razem. Fabuła toczy się leniwie, czasami jest nawet nużąco i ma się ochotę zaprzestać czytanie, ale jednak dalej zagłębiamy się w treść tej książki, bowiem odczuwamy pewnego rodzaju presję i pragniemy poznać „o co tu właściwie chodzi”.

„Zamiana” to jedna z tych historii, które pokazują, iż przeszłość w najmniej nieoczekiwanym momencie potrafi położyć cień na teraźniejszość, a wtedy niedokończone sprawy domagają się kolejnej analizy. Swoją drogą jest to debiut i potknięcia są zasadne, ale przykuwający opis na okładce „fantastyczny thriller, pełen napięcia i zwrotów akcji” niestety nie jest adekwatny do wnętrza. Czy polecam? Tym razem wybór pozostawię Wam.