342. "Kronika pechowych wypadków" - Joanna Szarańska || tom 1-3 || RECENZJA ZBIORCZA

"Kłopoty mnie kochają i same pchają mi się pod nogi. 

Ani ich nie szukam, ani nie prowokuję losu".

"Kłopoty mnie kochają"

Zofia "Zojka" Tuszyńska magister dziennikarstwa i komunikacji od dłuższego czasu usilnie poszukuje zatrudnienia. Marzy o karierze dziennikarskiej, ale niestety rzeczywistość nie potrafi sprostać jej marzeniom. Znalezienie pracy w zawodzie i w dodatku w Krakowie graniczy z cudem. Pewnego dnia rodzice Zojki, proszą ją by wróciła do rodzinnego domu w Lipówce i pomogła w opiece nad babcią. Mimo początkowych oporów, Zofia w końcu pakuje walizki i wyrusza w rodzinne strony. Nie przypuszczała jednak, iż w wyniku splotu niefortunnych wydarzeń, stanie się główną podejrzaną makabrycznego czynu. Czy Zojce uda się wyplątać z kryminalnej afery?  

"Do zakochania jeden rok"

Zojce w końcu udaje się znaleźć wymarzoną pracę w redakcji. I choć pod tym względem czuje radość i z ogromnym zapałem goni za tematami, aby wyprzedzić konkurencję, to jednak w jej życiu prywatnym nie dzieje się dobrze. Jej ukochana babcia zostaje porwana. Nie wiadomo gdzie jest i co się z nią dzieje. Gotowa do boju Zojka jest w stanie zrobić wszystko by odnaleźć babunie. Czy to jej się uda? Czy ktoś jej w tym pomorze? Do poszukiwań dołącza aspirant Chochołek, którego mieliśmy okazję poznać w pierwszym tomie. Mężczyzna stara się pomóc Zosi, ale przy okazji liczy również na coś jeszcze. Czy osiągnie zamierzony cel? Czy Zojka odda mu swoje serce? To jeszcze nie koniec poszukiwań! Zosia umawia się na randki w ciemno, bo jak się okazuje jej babunia przed zaginięciem kogoś poznała. Jak zakończy się ta historia?

"Coś tu nie gra"

"Coś tu nie gra" to już trzecia odsłona przygód szalonej Zofii Tuszyńskiej. Co tym razem przygotował dla niej los? W Lipówce zostaje otwarty teatr amatorki. Nasza bohaterka postanawia napisać artykuł o grupie teatralnej. Pisać jest oczywiście o czym, bowiem już na castingu dochodzi do starcia, zaś potem aktorka, która otrzymała główną rolę ulega wypadkowi. Czy komuś zależało na tym, aby wykluczyć ją z przedstawienia? Uruchomiona zostaje lawina wydarzeń. Zojka zaczyna obawiać się o swoje życie, nie wiadomo kto był sprawcą wypadku Patrycji, redaktor Kordecki jest niczym cień Zojki, zaś Chochołek poznaje przyszłą teściową. Jak zakończy się ta szkolna historia? Czy wszystko będzie grało, jak należy?

Ależ jestem miło zaskoczona tą serią! Wprawdzie to moje pierwsze spotkanie z książkami z gatunku komedia kryminalna, ale jestem pewna, iż jeszcze kiedyś sięgnę po publikację oscylujące w podobnej tematyce, a tym bardziej nie mogę się doczekać kolejnego tomu z cyklu "Kronika pechowych wypadków".

Zacznę od początku. "Kłopoty mnie kochają" to świetne, barwne i  rozpoczęcie cyklu "Kroniki pechowych wypadków". Jest to lektura przyjemna, lekka, ciepła, intrygująca i co najważniejsze zabawna. Gwarantuje niekontrolowane wybuchy śmiechu, stanowi doskonałą odskocznię od rzeczywistości i daje szansę na całkowity relaks. Wyróżniają ją przede wszystkim bohaterowie, którzy są dopracowani, choć lekko przerysowani, ale za to wyraziści i niejednoznaczni. Moją ulubienicą zdecydowanie jest babcia Łyczkowska. Niesamowicie inteligentna, temperamentna, żywiołowa, błyskotliwa i zabawna kobieta. Prym oczywiście wiedzie Zojka, która zdecydowanie jest szalona, lekko roztrzepana i ma talent do przyciągania kłopotów. Oprócz niej kluczową rolę odgrywa również aspirant Paweł Chochołek, czy też redaktor Marcin Kordecki. Pojawia się również kilka innych sympatycznych bohaterów, którzy urozmaicają fabułę i czynią ją jeszcze bardziej zabawną. Intryga z jaką się tutaj spotykamy została ciekawie i nieszablonowo utkana, co w szczególności zasługuje na uznanie. Tom pierwszy oceniam na mocną siódemkę. 

"Do zakochania jeden rok" czyli drugi tom przygód zwariowanej Zojki, tak samo mnie zauroczył jak pierwszy. I choć jest w niej znaczniej mniej babuni Łyczkowskiej, mojej ulubionej bohaterki, to historia jest równie barwna, zabawna i optymistyczna. W tej części prym wiedzie Zosia, Chochołek, redaktor Kordecki oraz niedawno założona w Wadowicach agencja matrymonialna o wyjątkowej nazwie "Do zakochani jeden rok". W moim odczuciu tematyka wokół jakiej oscyluje książka, a mam na myśli tajemnicze zaginięcie babci Zojki, była bardzo trafna. Poszukiwanie kobiety, wraz z główną bohaterką dostarczyło mi wiele wrażeń i wywoływało na mojej buzi nieograniczaną ilość uśmiechu. Akcja jest bardzo dynamiczna, dlatego też nie ma szans na nudę. Tom drugi oceniam na ósemkę!

"Coś tu nie gra" to trzeci (nie ostatni) tom przygód Zofii Zojki Tuszyńskiej. Tym razem Joanna Szarańska skupiła się bardziej na wątku kryminalnym. Do samego końca nie było wiadomo, kto stał się sprawcą wypadku i uniemożliwił Patrycji odtworzenie głównej roli w przedstawieniu. Po raz kolejny jest zabawnie, lekko, barwnie, dynamicznie i z przytupem. Po raz kolejny przekonałam się również, iż Autorka potrafi przykuć uwagę czytelnika, nie tylko dobrym humorem, ale także ciekawie rozwiniętą fabułą, którą pochłania się z czystą przyjemnością. Trzeci tom oceniam na mocną ósemkę.

REASUMUJĄC: "Kronika pechowych wypadków" stanowi cykl, który przede wszystkim zaraża pozytywną energią, pozwala na całościowe oderwanie się od rzeczywistości i zapewnia wiele nieoczywistych wrażeń. Gorąco polecam! I czekam na kolejny tom.

GARŚĆ INFORMACJI O KSIĄŻKACH

Tytuł: "Kłopoty mnie kochają"

"Do zakochania jeden rok"

"Coś tu nie gra"

Cykl: Kronika pechowych wypadków

Autor: Joanna Szarańska

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Ilość stron: 298 | 328 | 350

Oprawa: Miękka ze skrzydełkami

Moja ocena cyklu: 8/10

Za możliwość przeczytania książek i patronowania "Coś tu nie gra" serdecznie dziękuję Wydawnictwu Czwarta Strona.